پیامبر (ص) می‌فرمایند: «یعَذِّبُ اللهُ اللسّانَ بِعذابِ لایعَذِّبُ بِهِ شَیئاً مِنَ الجوارِحُ فیقول: اَی رَبِّ! عَذِّبتَنی بِعَذابٍ لَم تُعَذِّب بِهِ شیئاً … ؛ خداوند زبان را آنچنان عذاب می کند که هیچ یک از دیگر اعضاء را آن چنان عذاب نکرده باشد پس گوید: «پروردگارا مرا چنان عذاب می کنی که چیزی را عذاب نکرده‌ای؟» خداوند می فرماید: کلمه‌ای از تو سر زد که در مشرق و مغرب منتشر گردید، پس به خاطر آن، چه خون‌های نا حقی که ریخته شده و چه مال‌های محترمی که غارت شد و چه خرج‌های حرامی که مورد تجاوز قرار گرفت به عزت و جلالم سوگند، تو را به عذابی کیفر دهم که هیچ یک از اعضا و جوارح را آن چنان عذاب نکرده باشم»