سخن گفتن، از نعمت‏هاى بزرگ الهى است که نقش تعیین‏کننده درساختار شخصیتى انسان دارد. و اصلى‏ترین وسیله ارتباط بین انسان‏ها و راه بیان و انتقال اندیشه و مقاصد است. این مسئله تا آن اندازه اهمیت دارد که خداوند در قرآن کریم از آن به‌عنوان یک نعمت بزرگ در کنار تعلیم قرآن و آفرینش انسان یادکرده است: «الرَّحْمَنُ عَلَّمَ الْقُرْآنَ خَلَقَ الْإِنسَانَ عَلَّمَهُ الْبَیَانَ»